Porażenie połowicze nazywane jest także hemiplegią. Dochodzi w nim nawet do pełnego paraliżu jednej połowy ciała. Pojawiają się problemy z kontrolowaniem mięśni oraz ich sztywnością. Nasilenie tych objawów jest zależne od lokalizacji oraz rozległości urazu. U pacjentów z hemiplegią mogą pojawiać się problemy z mówieniem i oddychaniem. Od hemiparezy, czyli niedowładu połowiczego, odróżnia się stopniem nasilenia objawów.
Porażenie połowicze występujące przed urodzeniem oraz w ciągu pierwszych dwóch lat życia określane jest jako wrodzona hemiplegia. Porażenie pojawiające się w późniejszych etapach rozwoju znane jest jako porażenie połowicze nabyte.
Porażenie może obejmować lewą lub prawą stronę ciała (przeciwnie do strony mózgu, która została uszkodzona).
Wśród stanów/chorób prowadzących do porażenia połowiczego lub przebiegających z porażeniem należy wymienić:
W diagnostyce porażenia połowiczego wykonuje się zwykle szereg różnych badań i testów, które mają na celu ustalić przyczynę wystąpienia hemiplegii. Podstawą jest wywiad lekarski, a także badanie neurologiczne, w trakcie którego ocenie podlega typ paraliżu, a także sprawdzana jest siła mięśniowa i czucia.
Na liście badań wykonywanych w diagnostyce różnicowej znajdują się m.in. pełna morfologia krwi, rezonans magnetyczny, tomografia komputerowa, elektromiografia czy elektroencefalografia. Zlecone mogą być również inne testy biochemiczne krwi, pozwalające wykluczyć lub potwierdzić takie przyczyny porażenia połowiczego jak infekcje czy nowotwory.
Możliwości leczenia zależne są od przyczyn porażenia i stopnia nasilenia objawów. Ważnym elementem terapii jest fizjoterapia, która umożliwia osobom z porażeniem połowiczym rozwijać zdolność utrzymywania równowagi, budować siłę mięśniową oraz koordynować swoje ruchy. Specjalista może także pomóc w rozciąganiu pozostających w ciągłym napięciu spastycznych mięśni.
W terapii – jako jeden element z wielu – wykorzystuje się także obrazy umysłowe, czyli wyobrażenia poruszania sparaliżowaną częścią ciała, by aktywować te części mózgu, które są odpowiedzialne za jej ruch. Stosuje się do tego lustra, dzięki któremu można uzyskać złudzenie poruszania porażoną kończyną.
Elementem leczenia bywają także terapia zajęciowa, zajęcia z logopedą, zabiegi medyczne i chirurgiczne (głównie w celu zapobiegania powikłaniom). Pacjenci dotknięci porażeniem połowiczym są bardziej podatni na wystąpienie depresji, więc ważnym elementem leczenia staje się w takim przypadku opieka psychiatryczna oraz psychologiczna.
Rehabilitacja osoby po porażeniu połowiczym obejmuje przede wszystkim intensywną pracę z fizjoterapeutą. Jedną z metod, która wciąż zyskuje na popularności jest zmodyfikowana terapia wymuszenia ruchu przez ograniczenie (mCIMT), która polega na unieruchomieniu sprawnej części ciała po to, by ta objęta porażeniem połowiczym, została zmuszona do kompensacji.
Metody pracy zawsze powinny być dopasowane indywidualnie do pacjenta. W niektórych przypadkach zalecane może być użycie ortezy, wózka, laski czy chodzika – sprzętów, które wspomogą mobilność, ale także ułatwią kontrolowanie mięśni. Warto również dostosowywać otoczenie chorego do jego potrzeb, np. montując dodatkowe poręcze w domu i ułatwiając mu tym samym codzienne funkcjonowanie.
Porażenie połowicze jest chorobą niepostępującą – objawy z biegiem czasu nie ulegają nasileniu. Hemiplegia to stan trwały i obecnie nie ma terapii, która pozwalałaby ją całkowicie wyleczyć. Jednocześnie osoby poddawane regularnej rehabilitacji, mogą z czasem łagodzić objawy porażenia. W efekcie są w stanie prowadzić niezależne oraz aktywne życie, korzystając zwykle z pomocy urządzeń czy sprzętów, które ułatwiają im poruszanie się. W rokowaniach istotny staje się zatem również poziom motywacji chorego i jego gotowość do podejmowania regularnej fizjoterapii oraz innych form terapii hemiplegii.
Od ponad pół roku towarzyszą Ci
niepokojące dolegliwości,
do tej pory niewyjaśnione?
Ty lub Twój lekarz
podejrzewacie
chorobę rzadką?
Szukasz właściwego
specjalisty lub ośrodka?
Wypełnij kwestionariusz
internetowy, a my
postaramy się pomóc!
Wypełnij kwestionariusz
internetowy, a my
postaramy się pomóc!
Zapoznaj się z zakładką
"Najczęściej zadawane pytania"